De belangrijkste basis voor de opvatting dat “thee geen melk kan drinken”: er zijn al lang onderzoeken die aantonen dat thee een voedsel is met een hoog oxaalzuurgehalte. Als u te veel sterke thee drinkt, kan dit leiden tot een verhoogde uitscheiding van oxaalzuur in de urine, en een hogere calciumconcentratie in de urine en een verhoogde inname van oxaalzuur zijn risicofactoren voor steenvorming. Daarom geloven sommige mensen dat het drinken van melk met meer calcium en thee, of het drinken van melk na thee, gemakkelijk calciumoxalaatkristallen vormt, wat leidt tot de vorming van urinestenen.
Vandaag ga ik je een simpele chemische kennis geven, en je zult begrijpen dat het bovenstaande idee dat melk niet aan thee kan worden toegevoegd, niet wetenschappelijk is.
Inhoudsopgave
Allereerst moeten we begrijpen wat oxaalzuur is en hoe het calciumoxalaat vormt om stenen te produceren.
Oxaalzuur is een stofwisselingsproduct van het organisme en is het hoofdbestanddeel van calciumoxalaatstenen in de urine. Het is gemakkelijk om calciumoxalaat te vormen met calciumionen in het menselijk lichaam, wat resulteert in nierstenen.
Ten tweede zijn er twee belangrijke bronnen van oxaalzuur in het menselijk lichaam
1 , de darmen nemen oxaalzuur op uit voedsel, dat wil zeggen exogeen oxaalzuur. Exogeen oxalaat kan na inname door het lichaam, als het niet wordt gecombineerd met andere stoffen, direct worden opgenomen door de dunne darm en uiteindelijk worden uitgescheiden door de nier, en calcium in de nier om calciumoxalaatstenen te vormen.
2 , oxaalzuur gevormd door metabolisme in het lichaam, oxaalzuur zelf is een van de normale metabolieten van het menselijk lichaam, dat wil zeggen endogeen oxaalzuur. De productie van endogeen oxaalzuur is voornamelijk gebaseerd op de volgende twee vormen, de ene is de directe omzetting van vitamine C in oxaalzuur, goed voor ongeveer 40%, en de andere wordt geproduceerd door glyoxylzuurmetabolisme, goed voor ongeveer 40-50% . De hoeveelheid endogeen oxaalzuur in het lichaam is erg laag en het grootste deel van het oxaalzuur dat ons lichaam binnenkrijgt, is afkomstig van uitwendige inname.
Oxaalzuur chemische moleculaire structuur formule
Derde, voorwaarden voor oxaalzuur en steenvorming
Zoals we hierboven kunnen zien, als exogeen oxaalzuur niet wordt gecombineerd met andere stoffen, zal het direct worden opgenomen door de dunne darm en uiteindelijk de nier en calcium binnendringen om calciumoxalaat te vormen. Dan beïnvloed door hoge suiker, gebrek aan lichaamsbeweging, drinkwater en andere gerelateerde factoren die gemakkelijk stenen kunnen vormen, worden calciumoxalaatstenen gevormd. Daarom, of het oxaalzuur in de thee stenen veroorzaakt, de focus ligt op de vraag of het oxaalzuur met andere stoffen in het lichaam kan worden opgenomen om te voorkomen dat het de nier binnendringt.
Ten vierde, hoe melk voorkomt dat calciumoxalaat wordt opgenomen.
Melk is een natuurlijke calciumsubstantie, relevante onderzoeken hebben aangetoond dat de juiste hoeveelheid calciumsupplement, calcium onoplosbaar calciumoxalaat kan vormen met oxaalzuur in de darm en vervolgens wordt uitgescheiden met de ontlasting, om de opname van oxaalzuur in de maagdarmkanaal, het oxaalzuurgehalte in het lichaam verminderen, waardoor het risico op steenvorming wordt verminderd. Daarom is het onhoudbaar om te zeggen dat het drinken van thee geen melk kan drinken omdat het nierstenen kan veroorzaken. In feite heeft geen enkele studie aangetoond dat de incidentie van nierstenen hoger is in Tibet en Mongolië in China, of in het Verenigd Koninkrijk, waar het drinken van melkthee populair is. Zelfs de incidentie van nierstenen in het VK is slechts 2-3%, veel lager dan de prevalentie van 9-10%.
Ten vijfde, vernietigt melk de kracht van thee?
Van het drinken van zwarte thee is al lang bekend dat het goed is voor het hart en veroudering tegengaat. Maar sommige mensen denken dat het drinken van thee geen melk kan drinken, omdat ze denken dat het drinken van melk de heilzame componenten van thee zal vernietigen. Het idee is dat het drinken van thee het vermogen van de arteriële wanden om samen te trekken vergroot, waardoor de snelheid van de bloedstroom toeneemt, maar melk blokkeert dit gunstige effect volledig. Melk heeft namelijk geen invloed op de opname van polyfenolen in thee. Na toevoeging van melk krijgen we daardoor niet minder theepolyfenolen binnen. De Britten, die het meest dol zijn op het drinken van zwarte thee, zijn het beste voorbeeld. Melk wordt aan thee toegevoegd en het toevoegen van melk aan zwarte thee schaadt de gezondheid van het hart niet, laat staan anti-verouderingseffecten.
Tot slot, op basis van bovenstaande analyse
Het is te zien dat de opvatting van “het drinken van thee kan geen melk drinken” verkeerd is, dus melkthee bestaat niet als een tegenstrijdigheid.
Kleine partners die van thee, melk of melkthee houden, hoeven vanwege deze zorg thee en melk niet te isoleren. Bovenstaande analyse zegt ook dat hun combinatie nog steeds een positief effect kan hebben op het menselijk lichaam.
